Vandaag heb ik samen met een groep moeders een prachtige dag gehad.
Een dag, waarin de hulpvragen of worstelingen over hun kinderen open mochten worden gelegd. Het familiesysteem van de ouders en de pijnstukjes die nog verborgen lagen in het onderbewuste van mama – en toch ook al een beetje bewust waren- werden helder.
Eerst kwamen ze een beetje zenuwachtig binnen, maar dat werd al gauw rustig. Ik hou er zo van om een fijne sfeer te creëren waarin alles er mag zijn en waar iedereen zich welkom voelt. Dit is ook vandaag weer gelukt.
Ik ben blij, dat ik mag meekijken en mag helpen om de puzzel heel te maken. Waarbij er vertrouwen is in mij, om zich volledig open te stellen. Waarbij overleden grootouders en een vader er waren om te helpen.
Een onzekere mama wat werd omgezet in krachtig en best wel trots mogen zijn op jezelf.
Een mama, waarin verborgen traumatische ervaringen lagen, wat ook aan het licht mocht komen.
Kinderen spiegelen dit ook, ze laten eigenlijk in een vergrootglas zien, wat jij mogelijk nog niet hebt kunnen verwerken over je kindertijd. Opgeslagen oude angsten, als ook mishandeling en een vroegtijdig overlijden van een ouder.
Ook als je je leven heel goed op orde hebt, kunnen kinderen toch heel moeizaam gedrag laten zien. Wat je zo erg raakt, en wat je niet begrijpt. Je doet het immers toch zo erg anders als toen jij klein was?
Toch, laten zij zien, wat jij mogelijk nog vasthoud. Omdat de kinderen zo graag willen dat jij het leven gaat leven zonder al die ballast. Ook als dit voor jou gevoel al helemaal is verwerkt.
Of een mama, waar in het systeem kernovertuigingen liggen opgeslagen als ‘Doe maar gewoon’ dan doe je al gek genoeg.’ En zo, zichzelf onbewust nog tegenhield om echt te gaan staan in haar ondernemerschap. Loskomen van de overtuigingen uit het systeem.
En zo, ontstonden er prachtige bewustwordingen. De veranderingen na de tijd waren zo enorm mooi kreeg ik terug gekoppeld.
Een prachtige dag!
