‘Liefde is eeuwig. We zijn voor altijd door liefde verbonden, ook als jij het land van liefde bent ingegaan’.
Tijdens deze interactieve lezing neem ik je mee naar het land voorbij de regenboog. Het land waar de dierbaren naartoe zijn gegaan na hun overlijden. Tijdens mijn vertelling ga ik in op de kracht van overleden dierbaren in het leven van jou hier op aarde. Ik geef me over aan jouw overleden zielen. Zij spreken tot mij en zullen ervoor zorgen dat ik jou de troost en woorden mag geven, die jij nodig hebt. Deze lezing wordt door velen als hartverwarmend ervaren, je zult de kracht en liefde voelen die ik mag doorgeven vanuit de andere dimensie. Breng gerust je vragen in en wie weet ontstaan er readingen in de zaal. Want eigenlijk… bestaat eenzaam zijn niet.
De ziel op aarde en wanneer de tijd er op zit hier op aarde
‘Als jij gaat sterven. Je wordt moe, je bent de laatste tijd al wat moe. Je denkt na over je leven en je begint met het regelen van belangrijke zaken voor de achterblijvers. Je overdenkt je leven en soms ben je verdrietig. Je opent gesprekken met mensen die belangrijk voor je zijn in je leven en je probeert nog belangrijke dingen te zeggen die je nog niet hebt gedaan. Onbewust ben je al bezig om afscheid te nemen van je leven hier op aarde. Je denkt terug aan je ouders, aan je kinderen toen zij jong waren. Je pinkt een traantje weg, je voelt je dankbaar voor de liefde die je hebt mogen ervaren tijdens je leven op aarde. Je kijkt terug op je leven en ja, je bent eigenlijk een beetje moe…’
Engelen en de dood
Dikwijls zie ik mensen waarvan een lieve dierbare is overgegaan. Wat een wanhoop, gevoelens van onrecht en een hartverscheurend verdriet zie ik dan. Ook als de banden minder goed of helemaal niet goed zijn geweest bij het leven. Zoals een dochter bijvoorbeeld een slechte band met vader heeft gehad bij leven. Toch, als de dochter dan komt, is vader mee om te helpen in het helingsproces van de dochter en vraagt om vergeving, en wil er alles aan doen om te komen helpen. Als de ziel is teruggekeerd naar het licht, dan is er namelijk alleen maar de taal van de liefde. En is het aardse leven voorbij met al haar strijd en pijn. Uiteindelijk bestaan we allemaal uit liefde en licht, en van hieruit kan een overleden persoon vanuit die liefde en dat grote licht communiceren met ons,
De dood doet zoveel met de mens. Want de mens wil geen afscheid en heeft moeite met loslaten. Niet meer willen leven, terug verlangen naar je mooie kind, die lieve vader of moeder, of lieve vriend zijn gevoelens die hierbij horen. Geen vertrouwen in je leven of je eenzaam voelen in dit proces ook. Je schuldig voelen naar je moeder als ze is overleden gezien jullie slechte band zijn ook gevoelens die er bij komen. Dan zeg ik: er bestaat geen schuld, je mag die gevoelens loslaten. Tijdens het leven was er strijd, als die persoon overlijd, ontstaat er enkel liefde.
Moeders die hun pasgeborene of hun kind zijn verloren. Vrouwen van mijn leeftijd, als ook vrouwen die dit hebben meegemaakt in de jaren ’40. Ongelooflijk troostend, als die kinderen direct komen vertellen. Want de liefde uit de lichtwereld is zo immens groot en troostend.
Ondanks de pijn van het loslaten zie ik ook een enorme kracht en liefde aanwezig, om toch de moed te vinden om door te gaan.
Ondanks het grote verdriet, de gevoelens van depressiviteit, zie ik ook een gevoel van juist alles uit het leven zien te halen.
Ook start er een zoektocht in zingeving. Waar komen we vandaan en waar gaan we weer naar toe?
Waar komt deze kracht vandaan die mensen ervaren op zulke moeilijke momenten in hun leven?
De ziel gaat door
Ik geloof in het gegeven dat de ziel doorgaat. Zodra de ziel het lichaam heeft verlaten is er een ander bewustzijn, waardoor communicatie mogelijk blijft. Troostend, met oneindig veel kracht en liefde. Mijn geloof in dat de dood een begin is van een nieuw leven in de lichtwereld, is ontstaan door alle ervaringen die ik de afgelopen acht jaar heb gehad in mijn werk. Ook het sterven van mijn eigen moeder heeft daar een grote rol in gespeeld. De lichtwereld is een wereld, een dimensie, waar geen angst, pijn, verdriet of oorlog is. De dood is een geboorte, een terugkeer naar huis, naar waar wij allen vandaan komen. Een wereld, die in mijn ogen onlosmakelijk verbonden is met ons hier op aarde. Zij die dood zijn gegaan leven voort in ons hart. Zij leven in en om ons heen, hoe moeilijk dit aards gezien ook klinkt.
Wake-up call
Gek genoeg herinneren veel mensen zich niet meer waar ze echt vandaan komen. Dit bewustzijn groeit of ontstaat vaak wanneer mensen zich gaan verdiepen in hun leven. Soms komt dit in de vorm van een wake-up call in de vorm van bijvoorbeeld een scheiding, het verlies van een baan, een burn-out of het verliezen van een dierbare.
De wake-up call waardoor ik me realiseerde waar ik vandaan kom, kreeg ik dertien jaar geleden. Een vrouw vertelde mij toen over engelen. Ik had zoveel emotionele pijn, ik was zo depressief, ik kon het leven niet meer leven. Toen deze vrouw me vertelde over de engelen was het net alsof oude herinneringen terug kwamen. Ik voelde en wist direct dat het waar was wat ze me vertelde. Hoe kon ik dat vergeten zijn? Vanaf dat moment ben ik me steeds minder eenzaam gaan voelen en is mijn persoonlijke ontwikkeling in een sneltreinvaart gegaan. Het was geen aanname, het was een heel diep weten. Mijn brandend vuurtje werd op dat moment aangewakkerd. Iets waarvoor ik tot op de dag van vandaag nog dankbaar ben.
Er schijnt een licht van jou op mij
Rouwen is een proces met vallen en opstaan. Van boos naar blij, van angst naar niets meer voelen. Ik ben zo blij om te zien dat, als ik iemand vanuit mijn hart mag begeleiden in deze thematiek, de overleden dierbare mij de woorden geeft. Ik hoef me er alleen maar aan over te geven. De ziel van de overledene is direct actief aanwezig. De intense stralen van liefde en licht golven via deze ziel naar mij en dan naar de rouwende. Op zo’n moment wordt de band tussen de overledene en de rouwende verinnigd. Het kille gevoel van de dood verandert in het besef dat die ander er nog altijd is en dat schept vertrouwen en hoop. Het intense gevoel van liefde is met geen woorden uit te drukken. Degene die rouwt laat ik de liefde voelen vanuit de geestelijke wereld. En dat is heel troostend. Het is niet in woorden uit te drukken hoe intens deze liefde voelt.
De rouwende persoon gaat door deze bezielende wijze van communicatie zelf anders denken en anders voelen. Je ervaart dat er nog altijd contact is en je krijgt daarin dan ook signalen vanuit de buitenwereld. Dat kunnen de kleinste dingen zijn, met een prachtige symboliek. Via de natuur, muziek of via opkomende gedachten.
Het zijn niet alleen de woorden, maar vooral de helende kracht van hen, de overleden zielen met hun engelen die de kracht en liefde doen toenemen in de achterblijver. Ik ben hierbij een doorgeefluik. Met liefde. Voor jou en je dierbaren.
Echt, je bent niet alleen.
Knuffel van mij
